De eerste weken hebben we ingezet op het ontbijt en het niet meer eten van voedsel met toegevoegde suikers. Het ontbijt was wel een dingetje. Yoghurt zonder suiker zat niet in mijn systeem. Ik legde de link met het leren drinken van koffie zonder suiker. Dat is me ook gelukt. Het zou dan met yoghurt ook moeten lukken. Je moet ook smaken leren waarderen. Inmiddels is geen enkel probleem meer. Integendeel, ik kijk uit naar mij ontbijtje van appel, banaan,abrikozen, havermout en yoghurt.
Verder dacht ik dat ik er voor moest zorgen om geen honger te krijgen. Waar ik vroeger een koekje at, neem ik nu een wortel, rijstwafels, tomaten, sinaasappel, appel ect. . Ik heb het idee van calorieën tellen helemaal losgelaten.
Het bijzondere is dat de trek naar zoet helemaal is verdwenen. Ik las ergens dat suikerverslaving niet bestaat, maar dat suiker je steeds laat eten wel zo is. Een verslaving heeft afkickverschijnselen. Dat is met suiker niet zo. We merken dat dat suiker trekt wel zo is. In het bijzonder als we een keertje chocola eten met een te laag cacao gehalte. Dan hebben we steeds de neiging om nog een stukje en nog een stukje te eten.
Van lieverlee zijn we ook bewuster gaan kijken naar gezond eten en dat lukt wonderwel. Er is zoveel lekkers te koken en te bakken. En ook heel gemakkelijk. Ik ben geen topkok, maar redt me met gewone recepten heel goed.
We eten ook minder vlees. Nu ik weet dat voor 1 kilo rundvlees 15000 liter, ja het is geen vergissing met nullen, nodig is, eten we ook minder vlees. Ik ben ook trots op dat het broodbakken zonder eieren me ook heel goed lukt. Een veganbrood. Helemaal zonder eieren en vlees eten we niet. Maar we komen een heel eind.
We eten veel noten, zaden en bonen. Ik betaal in de week meer aan noten dan aan vlees. Ik ben ook niet zo principieel dat ik geen helemaal geen vlees eet. Als ik een restje heb van bv een lunch van mijn werk of van vrijwilligers activiteiten, eet ik het vlees op. Er is wel een dier voor dood gegaan. Als respect wil ik dit vlees niet weg gooien.
Mensen vragen ons ons wel eens naar wat voor dieet we volgen. Deze eetwijze is geen dieet, maar een levensstijl. En hoe je dit noemen moet? Ik denk dat puur eten het dichtst in de buurt komt. We bepalen zelf onze toevoegingen. Maar we eten heerlijk. Onze lunches zijn superlekker. Ook ons avond eten is heerlijk.
We zijn niet Roomser dan de paus. Buitenshuis eten we gewoon mee met wat de pot schaft. Al laat ik dan een toetje dat uit een pak komt staan. Gebak eet ik alleen als ik het echt heel lekker vind. Bijvoorbeeld zelfgemaakte monchou taart.
Inmiddels zijn we een jaar verder. Ik ben 50 kilo lichter en manlief 30 kilo. Het lukt heel goed om puur te eten. Op Internet hebben ze het over de 80/20 regel. Zondigen mag. Soms hebben ze het over geniet momentjes. Die heb ik te over. Ik geniet elke dag van mijn eten. Dus ik heb niet echt genietmomentjes nodig. Maar af en toe een gebakje of toetje met suiker moet kunnen.
Al we uit eten gaan ik eet ik waar ik zin in heb. IJs vermijd ik. Dat kost ook geen moeite, want zo lekker vond ik dat toch niet. Evenals sommige gebak met cake. Hazelino's, monchou, cheesecake neem ik wel. Snoep ed. trekt me niet meer. De verborgen suikers bij anderen? Het zij dan maar zo.
Ik merk wel als ik iets eet met bepaalde E nummers of suikers, ik acuut last krijg van jeuk aan mijn voeten en word ik overvallen door loomheid.
Het bijzondere is dat ik rustig eet als ik trek heb. Maar dan eet ik een klein bakje kwark met wat vruchten, een rijst wafel of ik pak een wortel. Als ik kan voorkomen dat ik trek krijg, dan ga ik ook niet snaaien.
Voor het eerst van mijn leven moet ik nadenken over hoe ik niet nog lichter word. Dat is een compleet andere mindsetting dan waar ik de afgelopen jaren mee heb geworsteld. In mijn hoofd denk ik nog steeds dat ik niet te veel moet eten. Maar wat eet je dan als je niet wilt afvallen en niet wilt aankomen. Dat is nog wel een uitdaging. Zeker als we deze zomer weer gaan fietsen. Elke dag zo'n 80 km met bepakking en flink klimmen dan moet je er wel tegen eten om energie te hebben. De kunst is om dan meer te eten en niet koekjes en dergelijke te gaan pakken. Dan meer eten is lastig, omdat ik al vol ben van mijn normale porties.
Het puur eten bevalt ons dus uitstekend! Op naar het tweede jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten